Μούρο!!! Μαρμελάδα ή γλυκό του κουταλιού

Ευτυχώς για μένα, μεγάλωσα σε μια γειτονιά του Κερατσινίου - Πειραιά που έχει ένα πανέμορφο περιβολάκι. ΄Ετσι το λέμε. Και έχει 5 μουριές. Πάντα , πήγαινα , έκοβα και έτρωγα μούρα.
΄Ομως από πέρυσι ξεκίνησα και .... αφού έτρωγα βέβαια, μάζεψα  και για  μαρμελάδα και για γλυκό του κουταλιού.
Κοιτάξτε λίγο γύρω σας, μπορεί να υπάρχει  , κάπου κοντά σας και να μην το ξέρετε. Είναι η εποχή τους τώρα. Μαζέψτε τα και φτιάχτε είτε μαρμελάδα είτε γλυκό του κουταλιού.


ΥΛΙΚΑ

650 Μούρα
550 Ζάχαρη
1/2 λεμόνι  -τον χυμό του-
1/2 μήλο πολύ ψιλοκομμένο
1 βανίλια

Μόλις πλύνετε και καθαρίσετε τα μούρα ζυγίστε τα.  Η αναλογία των υλικών είναι.
Ας πούμε για τα δικά μου. 650 γραμμάρια μούρα, έβαλα 550 γραμ. ζάχαρη. Μέχρι  1 κιλό μούρα τα υπόλοιπα υλικά δεν αλλάζουν. 
Αν μαζέψετε λιγότερα ή περισσότερα,  θα υπολογίσετε 100 γραμ. λιγότερη ζάχαρη, απ' ότι μούρα. Ελπίζω να το καταλάβατε.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κατά αρχάς πρέπει να φοράμε γάντια, αν δεν θέλουμε τα χέρια μας να γίνουν μαύρα.
Πλένουμε καλά τα μούρα.

Και τώρα το πιο μπελαλίδικο σημείο της συνταγής.

Για να κάνουμε μαρμελάδα , πρέπει να αποχωρίσουμε το κοτσάνι από το φρούτο.

1ον.- Πιάνουμε το κοτσάνι μεταξύ αντίχειρα και δείκτη, και με το νύχι του αντίχειρα αποχωρίζουμε το κοτσάνι σύρριζα από το φρούτο.

 2ον.- Κόβουμε και πετάμε  μόνο το κοτσάνι που προεξέχει και κόβουμε το φρούτο στα δύο ή στα 3 , ανάλογα το μέγεθος του μούρου.
Με το δεύτερο τρόπο το φρούτο βγαίνει αναλοίωτο και όχι λιωμένο, για όσους το προτιμούν έτσι.
Φέτος , έτσι μου το ζήτησε η κόρη μου και έτσι το έφτιαξα. Τρώγοντάς το καταλαβαίνεις ολόκληρο το φρούτο.

Για να κάνουμε γλυκό του κουταλιού, κόβουμε πάλι μόνο το κοτσάνι που προεξέχει και αφήνουμε ολόκληρο το φρούτο. ΄Ολα τα υπόλοιπα υλικά και η διαδικασία, παραμένουν τα ίδια.

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε την ζάχαρη , το μήλο , την βανίλια,  και τελευταία τα μούρα.
Βράζουμε στην αρχή σε δυνατή φωτιά , ανακατεύοντας απαλά που και που. Μόλις πάρουν 2-3 βράσεις, χαμηλώνουμε το μάτι της κουζίνας. Ξαφρίζουμε που και που.
Σε αυτό το σημείο, την ώρα που ξαφρίζουμε μπορούμε να βγάλουμε τα σπόρια, που δεν είναι καλαίσθητα. ΄Ομως , εγώ, δεν τα βγάζω, γιατί ξέρω ότι κάνουν πολύ καλό στο έντερο.  Η επιλογή δική σας.
Συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να δέσει η μαρμελάδα μας ή το γλυκό του κουταλιού. Λίγο πριν είναι έτοιμο ρίχνουμε και το χυμό λεμονιού, και μοιράζουμε σε αποστειρωμένα βάζα.
Τα κλείνουμε καλά και αναποδογυρίζουμε. Μόλις κρυώσουν τελείως,  τα γυρίζουμε κανονικά.
Τα φυλάμε κλειστά τα βάζα στα ντουλάπια μας, όμως όταν τα ανοίξουμε για να τα καταναλώσουμε τα βάζουμε στο ψυγείο μας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ....

Για να ξέρουμε αν έχει δέσει η μαρμελάδα μας, βάζουμε  μια κουταλιά μαρμελάδας σε ένα στεγνό πιατάκι. ΄Οταν στεγνώσει, σέρνουμε πάνω τη μύτη του κουταλιού, να γίνεται .... δρόμος που δεν κλείνει. 

Το μήλο το βάζουμε γιατί περιέχει πηκτίνη και έτσι δένει καλύτερα η μαρμελάδα μας, ή το γλυκό μας και δεν είναι ρευστό.